رنگین چو پاییزم، از من نگذر
رنگین چو پاییزم، از من نگذر
شعری دل انگیزم، از من نگذر
سر تا به پا عشقم، مهرم ، سوزم
بگذشته در آتش شب چون روزم
رنگین چو پاییزم، از من نگذر
شعری دل انگیزم، از من نگذر
نگذار ای بی خبر بسوزم، چون
شمعی تا سحر بسوزم
نگذار ای بی خبر بسوزم ، چون
شمعی تا سحر بسوزم
دیگر ای مه به حال خسته نگذارم،
نگذر و با دل شکسته نگذارم
دیگر ای مه به حال خسته نگذارم،
نگذر و با دل شکسته نگذارم
نگذر از من تا ز سوز دل نسوم
آه ، در غم این عشق بی پایان نسوزم
نگذر از من تا ز سوز دل نسوزم
آه ، در غم این عشق بی پایان نسوزم
بگذار کز شرار دل بسوزیم، بی پروا در
کنار هم بسوزیم
همچون شمعی به تیره شب ها
می دانی عشق ما مثل ندارد، غیر
از دل، منزلی دگر ندارد
نگذر زین قصه ی دل افزا
رنگین چو پاییزم ، از من نگذر
شعری دل انگیزم، از من نگذر
سر تا به پا عشقم، مهرم ، سوزم
بگذشته در آتش شب چون روزم
رنگین چو پاییزم، از من نگذر
شعری دل انگیزم، از من نگذر
