مدتی است مردم کشورمان عادت کرده اند که در
مقابل فرامین کم نظیر و بی شمار مقام معظم رهبری دهن کجی کرده, اخم های شان را در هم کشیده و چند کلمه بی ادبانه هم بگویند و یا در مواردی
از فتوا های صادره لطیفه ای بسازند و دیگران را روده بر کنند. از قضای روزگار این عادت ناخوشایند حتی شامل
حال نزدیک ترین فرد به ایشان هم شده
بطوریکه خانه نشینی یازده روزه و ابقای اسفندیار خان در پرونده علنی شده و فراموش نشدنی هاله دار ثبت شده است.
شکی هم نیست که تبدیل شدن امت به اپوزیسیون نیمه
وقت ولی تمام عیار, هیچ ارتباطی به عملکرد نظام مقدس ولایی نداشته و بدون تردید
این تغییر و تحول عمومی نتیجه اجرای پروژه های نفوذ توسط دشمنان خارجی و فتنه گری
های عوامل بیشمار داخلی و پشتیبانی یواشکی
گروهی از سران بی بصیرت است.
باز جای شکرش باقی است که مقام رهبری پدری
مهربان و خطا پوش است و کنسانتره عفو و گذشت,
که اگر غیر از این بود جمعیت زنده کشور کمتر از جان بدر بردگان حمله
چنگیزخان می شد. این را هم اضافه کنم که البته عده قلیلی شکر گزارند و به غایت
رضایت مند, از جمله برادران قاچاقچی, آقایان جنتی و علم الهدی.
آخرین فرمایش مقام رهبری هم از مثال های خوب رو در
رویی مردم با نظام است, همین ماجرای تحریم
دوچرخه سواری بانوان و این که بعضی ها این قضیه ساده را بیخودی کش داده اند.
کافی است که کمی با تامل همین فرمان آسمانی مقام رهبری را تجزیه و
تحلیل کنیم تا متوجه شویم که داستان به آن بدی ها هم نیست.
اجازه دهید موضوع را بشکافیم و راه حل مسالمت
آمیزی پیدا کنیم. نکته اول این است که دو چرخه از دو بخش درست شده و باید دید که
آیا رهبری به "چرخه " گیر داده,
یا اینکه با عدد "دو" مشکلی
دارد؟
چواب پرسش اول منفی است زیرا که او علاقه زیادی
به چرخه و چرخنده دارد و بارها به چرخه سوخت اتمی و الهام چرخنده اظهار محبت کرده
است.
اتفاقا نامبرده به عدد دو هم
خیلی علاقه دارد و از همین رو است که اختیار دو قوه مملکت را به دو برادر
بخشیده و تمایل و یا قدرتی هم برای باز پس گرفتن از آنها ندارد.
لاجرم اشکال شرعی در ترکیب "دوچرخه" است و نه در اجزای
تشکیل دهنده آن, پس لازم است که با اندکی رندی
راه حلی برای این این مشکل آسمانی پیدا کرده و یک
فعل حرام را به شکل حلال در آوریم.
همگان میدانند که چهار چرخه سواری بانوان فاقد هرگونه منع شرعی است و حتی برخی از بانوان
سران نظام هم دست و فرمان خوبی دارند, البته منظور سران بی بصیرت است. بانوان طایفه با بصیرت کماکان از شوفر مخصوص و یا چارپایان برای رفت و آمد استفاده میکنند.
در ضمن اداره نظمیه دستگاه ولایت هنوز هم برای بانوان تصدیق رانندگی صادر میکند و حتی به آنها اجازه حرکت در معابر عمومی را هم میدهد.
با توچه به اینکه تمام قوانین شرعی بر اساس عقل
و منطق است می توان نتیجه گرفت که تکلیف سه چرخه سواری چیزی بین حرام (دوچرخه) و
حلال (چهار چرخه) باشد, یعنی مکروه.
تحقیقات علمی و تاریخی نشان میدهد که سه چرخه
سواری هیچگاه ممنوع و غیر شرعی نبوده و در گذشته بسیاری از مسلمات در مسابقات سه چرخه سواری شرکت
کرده اند.
حال که چنین است می توان با سه چرخه سواری
بانوان شروع کرد و همان داستان تکاملی مقنعه –روسری را پیاده کرد. در هیچیک از
فتاوی مقام رهبری در مورد اندازه شرعی چرخ
ها ذکری نشده, پس می توان نوعی سه چرخه اسلامی ساخت بطوریکه چرخ سومش کوچک و تزیینی باشد و عملا زایده ای
باشد در گوشه ای از همان دوچرخه حرام.
اگر این مژده به گوش صنعتگران چینی برسد در زمان
کوتاهی انواع سه چرخه های اسلامی را به بازار عرضه خواهند کرد و با این تدبیر بازی برد- باخت تبدیل به برد – برد می شود, هم
برای امت و امام و هم برای روسها و چینی های فرصت طلب.
