بازگشت شیرین

خوش آمدی به خانه

ای سرو جاودانه

عمر تو بیکرانه

از  هجرِ تو دل افسرد

ملت چه غصه ها خورد

طاقت ز بیدلان برد

امشب  نکشم  داد  ز بیدادِ  زمانه

سروِ چمنم  گشت  ز نو زینتِ  خانه

گویی  دگرم  نیست  به  دل عذر و بهانه

اشکم  همه  از چشم روانه

در خرمن جانم  ز غمی  نیست نشانه

بر شاخه ی ِ خشک ِ دل ِ من رست  جوانه

شور و شعفی  خاست ز گلبانگِ  شبانه

سور  دگری  هست  به  بستانِ ترانه