Friday, February 3, 2017

بیاد پلاسکو



کهن برجِ دیارِ ما
نمادِ جنبشی  نوپا
ز آهن پیکری  مانا
در این فصل ِ غم و سرما
چرا سوزی  زسر تا پا؟

نشاط ِ زندگی در سینه ی ِ تو
دو صد رنگین کمان بر چهره ی ِ تو
چه زد آتش به جان ِ خسته یِ تو؟
کنون دل خون کند خاکستر تو
بسی آتش نشان هم بستر تو

چرا سوگت به ختمِ ماهِ دی بود؟
مگر بهمن فریبِ  دیگری بود؟
و یا  سودی به جیبِ  کهتری  بود؟


No comments:

Post a Comment